1946, Сараево, Босна и Херцеговина – 2013, Сараево, Босна и Херцеговина
Во градина, 1983
Акрилик на платно, 180 x 142 см
Аквизиција: Откуп
Инвентарен бр.: 04813
Биографија
Радослав Тадиќ е сведок на основањето на Уметничката академија во Сараево и по времето поминато на докторски студии во Љубљана, стана еден од нејзините најистакнати тутори и администратори. Во 1980-тите, кариерата на Тадиќ ја покажа агилноста и приспособливоста што е заштитен знак на сите сараевски уметници; движејќи се со леснотија помеѓу животот на академијата, уметничката политика и администрацијата на УЛУБИХ. Тадиќ е еден од основачите на манифестациите Југословенска Документа во 1987 и 1989 година, која беше организирана од уште неколку сараевски уметници . Во раните 1980-ти Тадиќ целосно се задлабочи во механиката, поетиката и структурата на сликарството, процес што можеби најдобро може да се види во неговата серија слики со наслов „Во градината“. Властимир Кусик, пишувајќи во каталогот за Југословенска Документа ’87, можеби најдобро ги сумираше овие фундаментални превреднувања: „За Радослав Тадиќ, вокацијата сликар е предуслов за секој уметнички став и избор. Дури и кога имаше недоверба во опстанокот на сликарството, тој сепак сликаше, бидејќи само така се изразуваше. Сликањето како чин беше аналитичко во процесот и примарно во третманот. Резултатот беше слика како запис на став кој ја поништи самата слика… Ја поништи умешноста на сликањето, сведувајќи ја на примарна активност“. Значи, во оваа смисла, сликите како што е „Во градината“, мозаик на ладно промислен поентилизам и енергични, брзо применети примарни блокови на бои, може да се читаат како мозаик на ставови за време на композицијата на делото, исто како и став за естетските намери. Кон крајот на 1980-тите, критичките размислувања на Тадиќ за сликарството го водеа во серија скулптурни дела, кои, слично како и неговото сликарство од тоа време, беа средство за анализа и деконструкција на процесите на создавање, со цел да се открие повеќе за природата на уметничкиот објект. Оваа проширена практика беше видно прикажана на изложбата Југословенска Документа од 1989 година, каде што покрај акрилни слики, Тадиќ понуди еден духовит поглед во врамениот прозорецот на подот на галеријата, внесувајќи ги претходно невидливите случајни пукнатини и несовршености во плочките во „естетскиот поглед“ на посетителот; претворајќи го, на суптилен начин, процесот на оценување и аналитичко искуство на посетителите на галеријата против себе.
Тадиќ продолжи да работи и да изложува колку што можеше за време на опсадата на Сараево и да се грижи за работата на студентите кои останаа на Академијата. Делата на мапите што тој ги направи во овој период, потоа беа изложени низ целиот свет и го идентификуваа Тадиќ како една од најистакнатите културни фигури на Сараево од времето на војната. Во последната деценија од својот живот, тој продолжи да одржува значаен меѓународен профил на изложби и редовно беше прикажан во изложбените простори во Сараево, особено во Collegium Artisticum.
Користен извор од: – Sarajevo Culture Bureau https://sarajlijacult.wordpress.com/2013/
