Во рамките на Интердисциплинарната програма, во последните пет години се реализираа редица предавања од различни сфери на критичката теорија, уметничката критика, современата уметност и музеологија, како и повеќе разговори и лично претставувања на делата на македонски и светски уметници.
Дел од таа видео и аудио архива, која е веќе објавена на Јутјуб каналот и на Фејсбук мрежата на МСУ, може да се проследи и на музејската вебстрана, која е од скоро поставена во делот на Едукативните програми https://msu.mk/predavanja/
Проектот на модната куќа агнес б., уникатното списание point d’ironie (www.pointdironie.com) во најновото 67. издание го претставува проектот на Леонард Хилтон Мекгар ака Футура, американскиот графити уметник кој заедно со Жан Мишел Баскија, Кит Харинг и Кени Шарф во 1980-те години стана познат со воведувањето на апстрактниот сликарски израз во уличните графити.
Типично распореден на осум страни, кои ги добива секој уметник поканет од уредникот на списанието, познатиот швајцарски куратор Ханс Улрих Обрист, point d’ironie во последното издание ја донесува анти-воената порака на Футура, како што гласи и насловот на неговиот проект NO GUERRA: „БЕЗ ВОЈНА е креативна презентација на концепти, индивидуи, места и идеи. Благодарам за вашите анти-воени размислувања …“
Списанието се печати во сто илјади копии и бесплатно се дистрибуира до уметнички институции и галерии во над сто земји во светот. Музејот на современата уметност е единствен дистрибутер за Македонија повеќе од дваесет години. Музејот списанието го добива во ограничен тираж од сто копии, кои можат да се добијат бесплатно во музејската продавница.
Тихомир Топузовски е новиот директор на Музејот на современата уметност. По неодамнешната оставка на Мира Гаќина, Топузовски доаѓа на функцијата вршител на должноста директор на Музејот на современата уметност од неговата позиција уредник на музејската Интердисциплинарна и дискурзивна програма, како и главен уредник на списанието Големото стакло (The Large Glass Journal).
Тихомир Топузовски има докторирано на Универзитетот во Бирмингем, Велика Британија. Дипломирал на Филозофскиот факултет во Скопје и на Академијата за ликовни уметности во Скопје, каде има одбрането и магистерски труд. Реализирал постдокторски истражувачки престој на Универзитетот Содерторн во Стокхолм, Шведска. Неговите истражувачки интереси се фокусираат на пресекот помеѓу визуелните уметности, филозофијата, политиката и науките за животната средина. Добитник е на повеќе награди, стипендии и истражувачки грантови. Неговите последни публикации вклучуваат монографија ,,Postanarchism and Critical Art Practices’’ која ќе се публикува од Bloomsbury Academic; Eдитирана книга со Сол Њумен, ,,The Posthuman Pandemic’’ (2021) , публикувана од Bloomsbury Academic, текстот ,,Aesthetics technique and spatial occupation in hybrid political regimes’’ (2021) објавено во списанието Baltic Worlds, Vol. XIV:3, pp 57-63 (2021), како и поглавје во книга со Лорен Андрес ,,Political protest, temporary urbanism and the deactivation of urban spaces’’ (2020), во изданието ,,Transforming Cities Through Temporary Urbanism – A Comparative Overview’’ публикувано од Springer. Има учествувано и организирано повеќе уметнички проекти и презентации во рамките на Интердисциплинарната и дискурзивна програма на МСУ, вклучувајќи ги ,,Без/редие во светот на уметноста’’ и ,,Пејзаж на вознемиреност.’’ Од 2018 година, Топузовски е главен и одговорен уредник на Large Glass Journal, годишно списание во издание на Музејот на современата уметност и посветено на современата уметност, култура и теорија.
Еден од поголемите реставраторско-конзерваторски зафати на Конзерваторскиот оддел во Музејот на современата уметност е реставрацијата на едно од капиталните дела во меѓународната збирка, сликата „Доблест во потреба“ на неодамна починатиот италијански уметник Џанфранко Барукело (1924 – 2023).
Сликата е дел од големата донација на уметнички дела од редица италијански уметници, донирани во средината на шеесеттите години, како израз на солидарност со настраданото Скопје во катасторфалниот земјотрес во 1963 година.
Во медиумски разновидното и изразито идиосинкратично творештво на Барукело – кое опфаќа сликарство, склулптура, филм, поезија, психоанализа, хепенинг, агрокултура и радикален активизам – сликата „Доблест во потреба“ (1963, комбинирана техника на платно, 190 х 200 см, инвент.бр. 01864), потекнува од самите почетоци на неговата уметничка кариера, кога создава група сликарски дела клучни за неговото натамошно творештво, слики исполнети со фрагментарни цртежи, минијатурни светови расфрлани по површината на платната. Марсел Дишан за овие дела на Барукело забележал дека бараат учество на гледачот и дека треба „да се гледаат од блиску и во траење од еден час“.
Но, за разлика од целиот овој циклус кој е типично сликан на бела подлога, „Доблест во потреба“ се издвојува меѓу неколкуте рани платна по својата интензивна портокаловo-црвена позадина и неговите карактеристични цртежи и симболи, кои самиот уметник ги споредува со процеси на мислата и на соништата, нешто што е типично за творештвото на Барукело во целина.
Во текот на своето постоење, сликата претрпела помали оштетувања настанати делумно од променливите атмосферски услови во одредени периоди во минатото, како и едно главно оштетување на еден дел од површинскиот слој на платното, настанато пред повеќе години од ненадејно протекување на покривот на музејот. Сите овие фактори го оневозможуваа вклучувањето на делото во повремените музејски изложбени поставки.
Конечно, со проектот за реставрација и конзервација подготвен од Одделот за збирки и депо и Конзерваторскиот оддел на МСУ, во соработка со Ема Петрова Николовска, советник конзерватор во Националниот конзерваторски центар – проект финансиски поддржан од Министерството за култура на РСМ и административно одобрен од Управата за заштита на културното наследство на РСМ – сликата на Барукело наскоро ќе биде вратена во оригиналната состојба.
По претходно спроведеното истражување и хемиска, микроскопска, рендгенска и инфра-ред анализа на примероци од површината на платното и фрагменти од бојата, конзерваторите Љупчо Иљовски, Јадранка Милчовска и Ема Петрова Николовска го започнаа процесот на реставраторско-конзерваторски зафати, кој се состои од неколку фази и главно вклучува: темелно чистење на површини од хемиски оштетувања со хемиски средства, фиксирање на боениот слој со јапонска хартија, пеглање на деформациите на платното, антисептичен третман на „блинд-рамот“, инектирање на врзиво, китирање на оштетените места со реставраторски кит и нивелирање со јајчана емулзија што ја следи оругиналната текстура на сликаната површина.
Со реализацијата на проектот, Одделот за конзервација и реставрација се потврдува како еден од успешните сектори на МСУ, кој по долги години стагнација поради недоволната кадровска, техничка и финансиска поддршка, веќе неколку години бележи нагорна линија со вработувањето на конзерваторот Љупчо Иљовски, придружен од неодамна и со надворешната соработничка, конзерваторот Јадранка Милчовска. Нивната постојана професионална грижа за состојбата на уметничките предмети го овозможува остварувањето на една од суштинските музејски задачи каква што е заштитата на уметничките дела и културното наследство.
Џанфранко Барукело, Доблест во потреба, 1963, комбинирана техника, 190х200см (МСУ збирка на сликарство, инв.бр. 01864)
Музејот на современата уметност – Скопје ја известува јавноста дека првиот човек на институцијата, Мира Гаќина, по шест години успешно извршување на должноста директорка на музејот, се повлекува од лични причини.
Мира Гаќина, која на директорската позиција на МСУ беше од средината на 2017 година, по вокација е историчарка на уметноста, магистер по музеологија, со докторат по продукција и управување на институции од културата – студија на случај МСУ-Скопје. Формирајќи и успешно работејќи со тим од искусни и докажани професиналци во својата струка, Мира Гаќина изминатите години успеа да го стави МСУ на мапата на европските и светски музејски центри, реализирајќи повеќе капитални изложбени проекти. Еден од последните големи меѓународни проекти, кој сѐ уште е во тек е изложбата “Ниедно чувство не е конечно: Колекција на солидарноста, МСУ Скопје“ во Кунстхале во Виена, изложба која го реафирмира основниот карактер на МСУ Скопје како музеј на интернационалната солидарност. Изложбата идната година ќе патува и во Прага, а во тек се контакти и со други музеи за проширување на димензиите на овој проект.
Серијата изложби „Се што ни е заедничко“ која вклучуваше дела и лично присуство на редица релевантни светски и регионални уметници, потоа соработката на изложбени проекти во Краков, Солун и ко-партнерството со Манифеста, една од најзначајните светски манифестации на современата уметност, се исто така само дел од листата на успешни меѓународни проекти на МСУ. Тука треба да се спомене и извонредно успешната Интердисциплинарна програма, која заедно со обновеното издавање на списанието „Големото стакло“, го овозможи претставувањето на денес релевантните теориски и критички практики. Овие меѓународни успеси беа крунисани со приемот на МСУ во CIMAM (Меѓународно здружение на музеи на модерна уметност), како и со меѓународната награда „Жива“ доделена на МСУ за креативност и посебни постигнувања.
Во својот мандат, Мира Гаќина и тимот на МСУ во континуитет продуцираа поставки во кои изложуваат светски познати и домашни докажани уметници.
Од исклучително значење за музејот и македонската уметност и култура е и повторното заживување на донаторската димензија на МСУ, збогатувајќи ги збирките со над стотина нови подароци од странски и македонски уметници и донатори. Во овој период МСУ ја подигна на многу повисоко ниво и важноста на своите едукативни програми како една од суштинските социјални димензии на музејот.
Аријане Шпаниер, графичко студио Берлин, дизајн на новото лого на МСУ Скопје
„Веројатно многу скопјани, како и јас, биле, и уште се фасцинирани од објектот на МСУ, кој спокојно го набљудува Градот, без да се наметнува.
Но, каква е вистинската вредност на неговата колекција, а особено на неговиот концепт, како музеј инициран и остварен од страна на уметниците осознав со време, преку моите студии и споредби со други светски музеи.
Можноста да го демонстрирам потенцијалот на оваа Институција, МСУ, ја прифатив знаејќи однапред колку многу заљубеници има Музејот и сметајќи на ефектот што може да го предизвика нивниот ентузијазам за повторно заживување на МСУ, следејќи ги пионерските идеали.
Овој Музеј на солидарноста го замисливме како Отворен Музеј, отворен за сите генерации, за сите групи, за сите заедници, пред сè, за скопјани, како интегрален дел на Старо Скопје, со целата негова културна различност, следејќи ја оригиналната Мисија. Но најважно, мислам, е што инспириравме нова генерација на меѓународни и наши уметници да му подаруваат дела на Музејот. Солидарноста како вредност се издигна над спонтаната реакција предизвикана од земјотресот во музејски концепт, како (низ) трансгенерациска врска на авторите.
И покрај тоа што на некое време ќе се оддалечам од МСУ, засекогаш ќе останам мотивирана да учевствувам во неговиот натамошен развој, задоволна што Музејот, по 60 години од неговото основање е повторно една од најубедливите вредности на скопскиот урбан живот“, вели Мира Гаќина за годините поминати на оваа функција.
Истакнувајќи некои од позначајните постигнувања, стручниот тим и вработените во Музејот на современата уметност се надеваат дека овој тренд на подигнувањето на нивоата на работата на институцијата ќе биде соодветно препознаен и ќе наиде на уште поголема поддршка од Министерството за култура и долгогодишнте партнери и поддржувачи.
Едукативната програма во рамките на МСУ – Скопје го проширува образовниот дискурс со серија предавања и работилници под наслов „МСУ Школо“ под менторство на уметникот Никола Узуновски. Програмата почнува на 3ти октомври и ќе трае до 9ти ноември 2023 година. Предавањата ќе се организираат два пати неделно, секој вторники и четврток (освен 24ти и 26ти октомври)
Предавањата се бесплатни, но препорачано е континурано следење на наставата и претходна пријава на учесниците. Сите заинтересирани може да се пријават до 2ри октомври на електронската адреса: info@msu.mk, со име и презиме, професија и најава дали ќе го следат целиот курс или поединечни предавања.
Програмата има за цел да ja изостри генерална наобразба, познавање и интерес за визуелната, особено за современата визуелна уметност. Програмата на „МСУ Школо“ е насочена, пред се, кон студентите на Факултетот за ликовна уметност, студентите по Историја на уметност и археологија, Архитектонскиот факултет, понатаму за студентите кои го изучуваат дизајнот, модата…, но и кон сите оние кои пројавуваат интерес кон современата и имаат афинитети да добијат поизострена слика за уметноста.
Во серијата предавања ќе се посвети внимание на главните прашања кои ја дефинираат уметноста денес, како таа се користи преку експлицитни примери, главните теми кои се во фокусот на современата уметност, системот на продукција и нејзината интеракција со јавноста.
Повеќе за темите и термините: Училиште МСУ
Користејќи ја технологијата на ВИ („AI“), Мајкрософт ja изработи апликација The Sol LeWitt App., посветена на уметноста и делото на влијателниот американски уметник Сол ЛеВит, пионерот на минимализмот и концептуалната уметност, уметник кој е застапен и во збирките на МСУ Скопје со неговата донација на две значајни графички серии, обединети во единствена графичка мапа.
Сол ЛеВит, Одредување на линии, 1975, бакропис на хартија, сет од пет графички листови, секој 45 х 45 см. Графичка колекција на МСУ
Апликацијата не води на занимлив и интерактивен начин низ извонредно продуктивното и тематски разновидно дело на ЛеВит, како што се:
– виртуелната тура низ неговото работно студио во Честер, Конектикат, кое обично е затворено за јавноста;
– можноста за мапирање и скенирање на некои од неговите ѕидни цртежи изведени во Северна Америка, Европа, Азија и Австралија;
– истражувањето на животот на LeWitt и глобалното влијание на неговата уметност;
– збирка на написи кои фрлаат светлина на шест од работните теми на Левит, како и досега невидени аудио, видео и скици од самиот Левит.
Апликацијата е изработена во соработка со Sol LeWitt Estate и е конципирана и курирана од Линзи Авилхе.
The Sol LeWitt App. е бесплатно достапна на Google Play, App Store на Ејпл и на Microsoft Store App.
Наградата „Најуспешен автор и дело“ на 14. Меѓународно биенале на млади уметници на тема „Будење“, рамноправно е доделена на следните автори: Серхат Емрулаи (Северна Македонија), за делото насловено „Помеѓу“, инсталација, 2022 и на Наѓа Крачуновиќ (Србија), за делото „Хидра“,видео перформанс, 2023. Наградата се состои од самостојни изложби во Музејот на современата уметност – Скопје, кои ќе се остварат во 2024 година.
Жири комисијата во состав: Славчо Димитров (теоретичар на културата), Бојана Јанева (куратор) и Владимир Јанчевски (куратор), во образложението на својата едногласна одлука вели дека:
„При носењето на одлуката за годинашниот добитник на наградата за најуспешен автор и дело, дополнително влијаеше и разгледувањето на целокупната уметничка пракса на уметниците застапени на ова Биенале и нивниот потенцијал за реализација на позначаен авторски исчекор преку самостојното претставување во МСУ Скопје. Оттука, кај двајцата наградени автори, Серхат Емрулаи и Наѓа Крачуновиќ, преку употреба на најразлични медиуми и добро развиени концептуални постулати, жирито увиде длабока сензитивност и суптилност во адресирањето, анализата и претставувањето на различни социјални, политички и културни прашања релевантни за сегашноста“.
Наѓа Крачуновиќ, Хидра, 2023, видео перформанс, 17:08
„Хидра“ на Наѓа Крачуновиќ е перформативен видео приказ на неколкумесечна истрага во полето на личниот, автентичниот, интимниот женски глас како отпор кон патријахалниот пејсаж. Крајно разработената концепциска поставеност преку носечката улога на звукот, гласот во форма на крик, шепот или молк, повеќеслојноста на визуелните значења, колективната работа со други уметници, како и истовремената јасна и силна порака кон гледачот го прават ова дело целокупно биеналско остварување.
Серхат Емрулаи, Помеѓу, 2022, инсталација, 140х100х200 см
Инсталацијата „Помеѓу“ на Серхат Емрулаи преку континуираниот какофоничен звук од вртењето на лажичките за чај го третира прашањето на времето, каде минатото и сегашноста ги одбележува непрекинатото очекување. Споделувајќи личен впечаток, спомен од детството на обична секојдневна животна рутина, авторот ја означува колективната човечка потреба за поврзаност, значајна промена која секогаш се очекува од иднината, сконцентрирана во моментот/тите на чекање. Исто така, ова дело одговори и на поставеното прашање на годинашната биеналска тема, како уметниците го доживеа пандемискиот рестриктивен период, кога целиот свет беше заложник на време исполнето со чекање, очекување на моментот кога работите ќе се сменат.
14. Меѓународно биенале на млади уметници на тема Будење и во организација Музејот на современата уметност, беше отворено од 06 април до 26 мај, 2023 година.
Во една од најзначајните европски институции, Кунстхале Виена на 20 април 2023 ќе биде отворена изложбата – “Ниедно чувство не е конечно: Колекција на солидарноста, МСУ Скопје“ (No Feeling is Final. The Skopje Solidarity Collection).
Изложбата ќе претстави селекција на дела од вредната уметничка збирка на Музејот на современата уметност. Ова големо претставување е резултат на соработката помеѓу двете уметнички институции МСУ-Скопје и Кунстхале Виена. Проектот е замислен и куриран од уметничките директорки на Кунстхале Виена, кураторскиот колектив What, How & for Who/WHW.
Кураторскиот колектив WHW (од л. кон. д.) Сабина Саболовиќ, Наташа Илиќ, Ивет Ќурлин
Кураторките поканија четири меѓународни современи уметници и едно уметничко дуо, кои добија задача да направат своја селекција од вредната колекција на МСУ и да осмислат поставка со која ќе воспостават дијалог помеѓу делата на тие уметници и нивната авторска работа. Идејата е да се види како денес уметниците ја доживуваат оваа збирка, настаната преку светската солидарност.
„Колекцијата на МСУ е како временска капсула во која е сочувана меѓународна уметност од најславните денови на модернизмот. Поканивме 6 уметници: Брук Ендру (Мелбурн), Јане Чаловски и Христина Иваноска (Скопје), Синиша Илиќ (Белград), Иман Иса (Берлин) и Ѓулсун Карамустафа (Истанбул). Секој од нив избра дела од колекцијата на МСУ и ги охрабривме да изложат свои дела, правејќи интимна врска помеѓу делата на големите уметници и нивната уметност. Она што е заедничко за овие уметници е нивниот посебен пристап кон препрочитување и преработка на историите на уметноста и општеството. Покрај нив ја поканивме и фотографката Елфи Семотан (Виена), која е позната по раскажување приказни преку фотографии. Таа направи фотографии од градскиот пејзаж на Скопје и МСУ. Дополнително, од писателката Барби Марковиќ (Виена), позната по остриот спој на фикцијата и социјалната реалност, побаравме да напише патопис за нејзиното искуство од соочувањето со сложените и слоевити истории на Скопје“, објаснуваат од кураторскиот тим.
Од вкупната збирка на МСУ, која брои над 5.500 дела, во Виена ќе бидат изложени 94 дела и околу 50 дела од современите уметници, вклучени во овој проект.
Од колекцијата на МСУ, за Виена патуваат дела од: Пабло Пикасо, Дејвид Хокни, Петар Лубарда, Никола Мартиноски, Димитар Аврамовски Пандилов, Виктор Вазарели, Џаспер Џонс, Алекс Кац, Алберто Бури, Душан Перчинков, Анета Светиева, Александар Калдер, Глигор Стефанов, Пјер Алешински, Кристо и Жана-Клод, Томо Владимирски, Ото Лого, Димо Тодоровски, Владимир Величковиќ, Шила Хикс, Јон Григореску, Олга Јевриќ, Енрико Бај, Олга Печенко-Срженичка, Богоја Поповски, Мерет Опенхајм, Џетулио Алвиани, Ана-Ева Бергман, Роберто Мата, Золтан Кемени и многу други.
„Соработката на МСУ со Кунстхале Виена е досега најкомплексниот проект за нашиот музеј. Ова претставување, не е само проект на МСУ, туку настан од национален интерес за нашата земја. Не само поради тоа што ќе бидат изложени голем број дела од нашата колекција, туку и заради фактот што делата ќе можат да се погледнат во еден посетен простор, каков што е Кунстхале, во центарот на музејскиот кварт во туристичка Виена. Оваа сложена операција нè охрабрува да планираме уште поамбициозни проекти и соработка со други партнерски институции низ Европа. Нè радува што изложбата во Виена, уште неотворена, веќе буди толку голем интерес, што можеби веќе следната година ќе гостува и во Прага“, вели Мира Гаќина, директорка на МСУ – Скопје.
Концептот и насловот на изложбата, кураторките тесно го поврзуваат со тоа како се градеше уметничката колекција на МСУ. По катастрофалниот земјотрес во 1963 година во Скопје, покрај големата материјална штета и многуте човечки жртви, Обединетите нации и Меѓународната асоцијација на уметници, сметаа дека и културата е клучна алка во подигнувањето на духот на скопјани. Затоа, иницираа повик до светски познатите уметници да донираат дела. Бројните донации на уметнички дела направија МСУ да стане симбол на солидарноста, која денес е трајна вредност во колективната меморија на македонската јавност.
„За наслов на изложбата, земавме стих од австрискиот поет Рајнер Марија Рилке: „Ниту едно чувство не е конечно“, кој ја нагласува динамиката на емоциите и нивната врска со времето и контекстот и влева надеж дека поимот „солидарност“ може да се обнови и зајакне, дури и по подолго време. Насловот предизвикува и чувство на амбивалентност и неизвесност, како и прашање што значи солидарност во нашиот современ свет“, вели кураторскиот тим.
Дел од изложбата ќе содржи и документарна секција за Скопје, трансформацијата на градот и приказната за МСУ и неговата колекција, документи и макетата на Кензо Танге, позајмени од архивите на Музејот на град Скопје и архивата на МСУ. Тоа значи дека во една од европските метрополи и најпознати уметнички центри ќе бидат афирмирани и драгоцената збирка на МСУ и градот Скопје. На изложбата ќе бидат претставени и пет архитектонски макети на постземјотресно Скопје, дел од збирката на архитектите Јован Ивановски, Ана Ивановска Дескова и Владимир Десков.
Од отворањето на „Ниедно чувство не е конечно: Колекција на солидарноста, МСУ Скопје“
Изложбата во Кунстхале Виена (kunsthallewien.at) ќе биде отворена до 28 јануари 2024 година.
Цртање, разговор, споделување
На 6 април (четврток) со почеток во 12 часот, светски реномираниот уметнички пар Дан и Лиа Пержовски, ќе одржат работилница во Музејот на современата уметност – Скопје.
Сите заинтерeсирани можат да се пријават на следниов линк:
Целта на работилницата е да се создаде заедништво и свесност преку цртежот. Цртежот ќе биде медиум, а публикацијата негов резултат. Не постои еден или најдобар цртеж. Ние сме рамноправни, и сите имаме наши идеи и визии околу кои се сретнуваме, разговараме и цртаме заедно. Но кои сме ние, и што сакаме да направиме, или што можеме да направиме? Како се справуваме со ограничените средства? Које е планот Б, или планот В? Првин се запознаваме кои сме. Пронаоѓаме тема за која се согласуваме и цртаме, темата може да биде една од ургентните глобални ситуации денес, или нешто лично, сепак секојдневна. Преку разговор ќе работиме на идеите, а преку групна дискусија ќе покажеме меѓусебно што и зошто сме направиле. Цртежите ќе се поврзат во фанзин кој ќе биде копиран во број на примероци за секој од учесниците.
Најпосле, секој си заминува дома, со визијата на другиот.
Јазик на работилницaта: Англиски
Ликовен медиум: Цртеж
Времетраење на работилницата: 2h x 2h
Производ на работилницата: Фанзин
Лиа Пержовски е романска концептуална уметница, истражувач и уредник. Таа е основач на неколку платформи и институции како „Архивата за современа уметност“ во Букурешт или „Музејот на знаењето“, како и „Телскопскиот простор на знаењето“. Лиа Пержовски реализирала самостојни изложби во Нашер музејот во Далас, Галеријата Иван во Букурешт, Музејот ESPAI Castellon во Шпанија, како и на редица групни изложби, меѓу кои во Центарот Помпиду-Бобур во Парис, Тејт Модерн Лондон, МАКБА Барселона и Биеналата во Сао Пауло и Сиднеј.
Дан Пержовски е уметник кој го користи цртежот во најразлични форми и медиуми, како цртежи на ѕид, цртачки перформанси, активистички цртеж, уметнички книги, проекти изведени во јавен простор, печатење и независно издаваштво. Пержовски има реализирано повеќе самостојни изложби меѓу кои и во МоМА во Њујорк, Тејт Модерн во Лондон, ВанАбе Музејот во Ајндховен, МАКРО во Рим, Киазма Хелсинки и Лудвиг Музејот во Келн. Учествува на бројни престижни групни изложби и манифестации, како Документа 15, Биеналето во Венеција, Биеналата во Истанбул, Лион, Џакарт, Сао Пауло и Сиднеј. Од 2010 година, Пержовски го продуцира цртачкиот проект во јавен простор насловен „Хоризонтален весник“, во Сибиу Романија.
